کد مطلب:40968 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:648

حق محوری و باطل ستیزی















علی علیه السلام از همان اوان زندگی در همه حال بر محور حق و حقیقت تلاش می كرد و در راه حق قدم بر می داشت و سعی در احقاق حق داشت؛ چنان كه پیامبر در این مورد فرموده است:

«اَلْحَقُّ مَعَ عَلیٍّ اَیْنَما مالَ؛[1] حق با علی علیه السلام است به هر طرفی كه میل پیدا كند.»

حق محوری آن حضرت زبانزد همه مردم بود و آن حضرت در تمامی مراحل زندگی و حكومتی خود بر احقاق آن می پرداخت؛ چنان كه می فرماید:

«اِنَّ اَفْضَلَ النّاسِ عِنْدَ اللّه ِ مَنْ كانَ الْعَمَلُ بِالْحَقِّ اَحَبَّ اِلَیْهِ وَ اِنْ نَقَصَهُ وَ كَرَثَهُ مِنَ الْباطِلِ وَ اِنْ جَرَّ اِلَیْهِ فائِدَةً وَزادَهُ؛[2] بی گمان برترین مردم نزد خداوند كسی است كه عمل به حق برایش دوست داشتنی تر از باطل باشد، اگر چه [این طرفداری از حق و عمل به آن] موجب نقصان و حادثه ای برایش شود و اگر چه باطل برایش سودی به همراه داشته باشد و موجب زیادتی برای او شود.»

باز گرداندن اموال غصب شده بیت المال و بر كنار نمودن فرماندارانی كه عثمان آنان را به باطل به كار گماشته بود و اجرای حدود الهی حتی بر نزدیكان، نمونه ای از كارهای حضرت علی علیه السلام و سیره عملی آن حضرت بر حق مداری حكومت می توان شمرد.









    1. همان، ج1، ص294.
    2. نهج البلاغه، خطبه 125.